Zaman

Zamandır her şeyin ilacı.

Bir meyvenin olgunlaşabilmesi için, bir insanın bebeklikten yetişkinliğe varabilmesi için zamana ihtiyacı vardır. Bir ağacın büyüyüp meyve verebilmesi için zamana ihtiyacı vardır. Zaman olmadan hiç bir şeyin olmayacağı gibi her zaman buna ihtiyacımız vardir. Öyle bir kavram ki anlaşılması çok basit gibi görünmekle birlikte karmaşıktır.

Sessiz bir ortamda saatin tıkırtısını dinleyerek zamanın nasıl durdurak bilmeden akıp gittiğini anlayabilir. Kalbimizin atışındaki ritminden anlayabiliriz. Bizim yapmamız gereken bu akıp giden zaman içinde ne kadar neyi anlamdırabildiğimizdir. Zaman dediğimiz kavramı içi boş bir kap olarak düşünürsek. Bunun içini neyle doldurduğumuz önemlidir.

Zamanın bazen yavaş bazende hızlı geçtiğini düşünürüz. Bu aslında yaptığımız şeylerle alakalıdır. Yoksa hızlı veya yavaş geçmez. Zaman bize bağlı olmadan kendi özgürlüğü içinde akıp gider. Zamanın hızı hiç değişmeden aynı seyirde izler. Bizim algımızın değişimi bunu etkiler. Yaptığımız bir şeyden haz alıyorsak, keyif
duyuyorsak, bizi mutlu ediyorsa zamanın hızlı geçtiğini düşünürüz. Yavaş geçmesiyse bu kavramların tam tersi yapıdadır.